Британски документ за Македонија

Документите наречени „House of Commons Papers“ се една од петте главни категории на парламентарни документи во Британија, кои се резултат на работата на Британскиот Дом и неговите Комитети и коишто се неопходни за неговото функционирање.

Во извештајот од парламентарната сесија оддржана меѓу 3 декември 1878 и 15 август 1879 година, број на документ 79, се водело расправа за Турција.

Во прилогот на овие државни документи, под реден број 259 се наоѓа службениот извештај на вршителот на должноста Конзул во Солун господинот Едвард Баркер кој го известува сер АстинХенри Лајард , тогашен британски амбасадор во Истанбул, за состојбата во Македонија.

Од информациите кои ги добил од пристигнатите дезертери, тој наведува дека бројот на востаниците изнесува 15 000 добро вооружени востаници, со пушки од типот Хенри-Мартини, првите британски пушки од 1871 година, кои претходно Русите ги одзеле од Турците.

Понатаму, продолжува со информацијата од епископите, кои дошле во Солун во чест на Патријархот Јован, пред да биде пренесен во Истанбул, во која наведува:

„Тој изјави дека востаниците, кои себеси се нарекуваат “Македонци“, барале голема сума на пари од него за неговите епархјани, и понудиле да дадат (сметко)потврда, велејќи дека парите ќе бидат вратени кога тие ќе си ја повратат сопственоста на својата земја “Македонија“.

Бидејќи сумата била “претерана“, епископот пребегнал ноќта во Серез.

Овој документ претставува уште една важна потврда, за тоа како се декларирале Македонците, во случајов во 19от век, за нивната национална свест и силните стремежи за ослободување на Македонија и создавање на независна суверена држава под името Македонија.

Тоа не е само потврда со која се разбиваат сите комшиски пропаганди, туку и историски доказ кој задолжително треба да влезе во историското образование на секој Македонец.

Претставникот на Руската дипломатска мисија во Дрезден Барон фон Волф

Во Германија -Лајпциг крајот на 19 век изграден Свети Алексиевски храм - (руски)а осветен 1913 година.Претставникот на Руската дипломатска мисија во Дрезден Барон фон Волф апелираше до Министерството за надворешни работи на Саксонија, со следното писмо : (оригиналот е во Градскиот архив во Лајпциг, Кар 42,0 на германски јазик ..)

"Почитуван г-дине министре, руските луѓе кои живеат во Лајпциг, одамна мечтаат да имаат своја црква, каде би ги одржувале своите Богослужби.
Неодамна,на нив им се придружија Бугарите, Србите и Македонците, кои не сакаат да присуствуваат на службите на грчката заедница во Лајпциг.
Во врска со ова, имам чест да се обратам кон Вашата Екселенција, со барање за помош за добивање на дозвола за изградба на храмот во нечиј дом така што свештеникот на Руската Црква во Дрезден во одредени денови би можел да држи Богослужби таму ",

Волф, Дрезден, 12 ноември 1907.


Кралското Министерството за религија и образование, одговор на писмото од баронот фон Волф донесе на 9 јануари 1908.

Одлука да се овозможи изградба на руски храм за организиран црковени живот на Руси, Срби, Бугари и Македонци во Лајпциг. Истата година на Велигден се одржала и првата богослужба на храмот.

Посланник Российской дипломатической миссии в Дрездене барон фон Вольф обратился к министерству иностранных дел Саксонии со следующим письмом: (подлинник в Городском архиве Лейпцига, Кар. 42,0, на нем. яз): "Уважаемый господин министр! Русские люди, живущие в Лейпциге, давно мечтают иметь собственную церковь, в которой можно было бы проводить православные богослужения. В последнее время к ним присоединились болгары, сербы и македонцы, которые больше не желают посещать службы греческой общины Лейпцига. В связи с этим имею честь обратиться к Вашему Превосходительству с просьбой о содействии в получении разрешения создать храм в каком-нибудь доме, с тем, чтобы священник русской церкви в Дрездене в определенные дни мог проводить там богослужения", Вольф, Дрезден, 12 ноября 1907 года". Королевское министерство религии и образования, в ответ на письмо барона фон Вольфа приняло 9 января 1908 года решение разрешить устройство русского домового храма и организацию церковной жизни для русских, сербов, болгар и македонцев Лейпцига. Можно предположить, что на Пасху этого года состоялось первое богослужение, которое совершил настоятель дрезденского храма, о чем было заблаговременно, в марте 1908 года, совершено ходатайство в Полицай-президиум Лейпцига.

http://www.russische-kirche-l.de/russisch/hystory18r.htm

Црква Света Богородица - Трново , Битола

 Црквата Света Богородица е изградена во 1837 година , но истата како и поголемиот дел од селото Трново за време на првата светска војна , поточно на крајот од 1916 година е разурната до темел .Селото по 1919 година повторно се населува , а по добивање на одредени средства во 1926 година се започнува со реконструкција на црквата. Оваа ретка фотографија ги покажува поставувањето на темелите , започнувањето на градбата како и идејното решение на црквата.

Фотографијата е изработена од познатиот М.Манаки.
Благодарност до Црноризец Храбар за отстапувањето на фотографијата.

Извештај од Боп До Морис Рувие за состојбите во Македонија

Документ на француската дипломатија во Македонија од 1905 г. кој кажува за што се борел Јане Сандански.

Христо Андонов-Пољански (уредник) "Документи за борбата на македонскиот народ за самостојност и за национална држава", Том 2, Скопје, стр. 484-485

Оригиналниот француски дипломатски извештај: