Galichnik, Macedonia (1939-40)

Movie from 1939-40, filmed in the village of Galichnik, Macedonia (formerly part of the Kingdom of Yugoslavia, 1918-41)

In summer, on St. Peter's Day, once in a year, Macedonian men working abroad were coming to their birthplace in Galichnik for a wedding (Galicka svadba).
The film presents Macedonian traditional customs and folk clothes (costumes)

The Galichnik Wedding (1955)

Macedonian movie "Galicka Svadba" from 1955

The film describes the Macedonian wedding customs during the religious holiday St. Peter's Day (Petrovden) in the Macedonian village of Galichnik and its surroundings. One can see the preparations for the wedding, as well as all the customs till the young couple's first wedding night.

Director: Aco Petrovski

Macedonian Harvest Songs And Traditions - Documentary Film "ZHETVA"

Zetvarski tradicija i pesni od Osogovieto (Istocna Makedonija), Dokumentaren film so ucestvo na KUD V. Jocik od Makedonska Kamenica - Blagodarnost do zitelite od Osmanlisko Maalo - selo Sasa, Delchevsko.

Scenario: Zoran Nikolovski
Musicka Produkcija: Jazz Radio Skopje
Producent: Branko Popcevski
Snimatel: Filip Popovski
Montaza: Hristijan Jordanov
Rezija: Zoran Nikolovski / Gorjan Stojkov

Macedonian movie "Ritam i Zvuk" from 1955

Macedonian movie "Ritam i Zvuk" from 1955

In the superb Macedonian countryside filmed in colour, men and women plant rice, harvest with peace and joy. A vibrant ode to nature rings out. The commentary emphatically praises the simple joys of a life punctuated by the seasons and dances passed down through the history of the Macedonian people. Each traditional dance is performed with beauty and precision. The clarinet, mandolin and violin lead the women's farandoles and the men's circle dances.
The movements have special meaning. The Tikwesh springs like a warrior charge, the Rusalli chases away evil spirits using a well-sharpened sabre. The more ludicrous "rabbit dance" mimics a hunting scene. With Popov's classic direction, the film gives a stylized panorama of Macedonian folk culture. An ethnological lyricism that is difficult to interpret.
Macedonian national folk dances performing by National Folk dance ensamble "Tanec" from Skopje, Republic of Macedonia

Director: Trajche Popov

ВО СПОМЕН

 На  почетокот од март . почина истакнатата македонска партизанка од Егејскиот дел на  Македонија Вера Фотева. Таа е родена во селото Д`мбени., Костурско,Егејскиот дел на Македонија на големиот македонски национален празник Илинден , односно  2 август 1926 година.Основно образование завршува во родното село, а во 1937 година се стекнува со гимназиско образование во костур.Уште пред војната станала активист на грчката младинска комунистичка организација, а веднаш по окупацијата станал секретар на женската комунистичка организација во родното село.Во ноември 1943 година била секретар  на реонскиот комитет на КПГ за Корештата и, нешто ,подоцна била секретар на оваа македонска национална институција.Во 1944 година била активен борец од Егејскиот дел на Македонија, а особено се истакнала како борец на познатата Егејска бригада.

Од средината на 1945 година била именувана за секретар на НОФ во околината Сорович - Кајлари , а нешто подоцна станала и секретар на АФЖ за Егејскиот дел на Македонија.Истовремено таа била член и потпреседател на секретаријатот на Главниот  одбор на НОФ.Покрај сето тоа таа имала чин капетан,била помошник политички секретар на 18 бригада на ДАГ и учествувала во сите големи битки на оваа борбена единица во време на Граѓанската војна во Грција.Како еден од највисоките воено - политички раководители  на НОФ и КПГ ,таа усчествувала и имала забележителни говори на конгресот на Межународната демократска федерација на жените во Будимпешта и на конгресот на мирот во Прага.

По поразот на ДАГ и повлекувањето во Албанија,била уапсена.префрлена во Советскиот Сојуз,каде била обвинета и  осудена како “титов агент„. Во 1955 година била ослободена од затвор и интернирана  во Алма Ата во Казахстан.Во летото 1956 година била рехабилитирана од страна на властите на Советскиот Сојуз и било дозволено да се врати во република Македонија.тука, во наредните години до пензионирањето  работела на разни општествено - политички одговорни работни места и функции.Заедно со нејзиниот сопруг Минчо Фотев, секогаш беа активни во врска со прашањата сврзани со Македонците од Егејскиот дел на Македонија,може слободно да се каже дека таа беше активна се додека о дозволуваа нејзините физички сили,односно речиси скоро се до нејзината смрт.

Ваквата нејзина биографија сведочи ,пред се и над се ,за една личност докраен послушник на сопствениот разум и сопственото убедување.Личност која никогаш,дури и во моментите на најтешките искушенија, во моментите кога смртта дирекно и се закануваше дека ќе ја стаса доколку опстане на своето ,сепак непоколебливо,без ниту најмал компромис не отстапи од своето  македонско национално чуство!всушност,борбата за слобода и обединување на македонскиот наод била пораката пратена од генерациите на доблесни македонски револуционери  од минатото,а вера не само што ја слушнала и разбрала ,туку таквата порака и ја прифатила како тестаментална обврска за себе.

Од кажаното ,соседма е јасно дека Евдокија Баљова Фотева беше и треба да остане во иднина своевиден неизбришан македонски симбол.Пред се, сеимбол на македонскиот непокор и на македонската борбеност!Но и на правите и праведните човекови особини!Затоа ,најнакрај во ова тажно време , мора да нагласаме:

Ако особините кои ги поседуваше Вера не бидат негувани и пренесувани на младите генерации , ако нејзините идеи и идеали исчезнат од македонскиот етнички светоглед,тогаш тоа ќе значи дека настапила смрт на македонизмот и крај на идеалите за хуманизам и солидарност меѓу лужето на нашите простори.Ние Македонците од Егејскиот дел ,тоа несмееме да го дозволиме и мораме да ја продолжиме нејзината борба,но и борбата на нашите прадедовци,дедовци,татковци...,за македонски национални и човекови права!

                                              Д-р Александар Литовски

Живот во три века - Дедо Христо Димитровски

Документарец снимен во чест на Дедо Христо Димитровски роден е во1893 година во Битола - битолчанец,Македонец,раскажува за неговиот живот во турско време,за доаѓањето на Султанот Мехмет 2 од Стамбол во Битола,раскажува за неговиот соживот како Македонец со Турците,раскажува за неговото партизнско време,раскажува за миговите поминати во тага и радост.Емисијата е снимена во 2000 година на 107 роденден на Дедо Христо Димитровски.

Црешовото топче Илинден 1903

 

                                      


Црешовото топче, Илинден 1903, дел 4/4
документарец за тоа како беше пронајдено црешовото топче, симболот на македонскиот непокор, во Турција, сто години подоцна.